Aylarca vazifesine gitmeyen bir kamu personeli müdür olarak atanacakmış!..

“Sizden önceki milletler şu sebeple yok olup gittiler: Aralarından soylu, mevki ve makam sahibi biri hırsızlık yapınca onu bırakıverirler, zayıf ve kimsesiz biri hırsızlık yapınca da onu hemen cezalandırırlardı. Allah’a yemin ederim ki, Muhammed’in kızı Fâtıma da olsa, mutlaka cezalandırırdım.” (Buhârî, Hudûd 11; Müslim, Hudûd 8; Ebû Dâvûd, Hudûd 4)

***

Memuriyeti Tartışmalı Kişilerden Yönetici Olur Mu?..

Olmaz…

***

Deniliyor ki:

Aylarca vazifesine gitmeyen (bu durum müfettiş raporlarıyla da tespit edilen) bir kamu personeli müdür olarak atanacakmış!..

 

Dedim ki:

Olmaz… Bu mümkün değildir!..

 

Zira her siyasetçi ve devlet memuru gayet iyi bilir ki; 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa göre;

Mazeretsiz olarak bir yılda toplam 20 gün (kesintili de olabilir) görevine gitmeyen memura, devlet memurluğundan çıkarma cezası, verilir!..

 

Böyle bir memur, hakkında müfettiş raporu olmasına rağmen (siyasî konjonktür gereği!) memuriyetten çıkarılmamış dahi olsa, bir müdür olarak atanması mümkün olamaz!..

Atansa da başarılı olamaz!..

 

Atanacak olsa dahi, bulunduğu vilayette değil göze batmaması için belki (siyasetin raconu gereği!) başka vilayetlerde değerlendirilebilir!..

***

Burası Türkiye her şey olur, demeyin!..

 

O denilen eski Türkiye'de idi... Bugünkü yeni Türkiye'de bu olmaz!

***

Bugünkü Türkiye’de şayet böyle bir iddiaya rağmen herhangi bir atama yapılacak olursa bilinmeli ki o iddia asılsız ve mesnetsizdir!..

 

Ancak ecdadımızın “bir şeyin şüyuu vukuundan beterdir.” (Yani bir şeyin önceden, herkes tarafından duyulması onun olmasından daha zararlıdır) vecizesini de yabana atmamak gerekir.

 

Bu itibarla hiç kimsenin zan altında kalmaması için şayet (merkezî ve mahallî idarelerde) böyle bir atama vuku bulacak olursa; öncelikle atamadan sorumlu siyasî parti ve ilgili bakanlık yetkilileri kamuoyunu tatmin edici açıklamalarda bulunmalıdır.

***

“İsrailoğullarında meydana gelen ilk kusur şu idi: Birisi (kötülük işleyen) başka bir adamla karşılaşır ve ona, “Ey adam! Allah’tan kork, yaptığını terk et, çünkü o sana helal olmaz.” derdi. Fakat ertesi gün o işi işlemeye devam etmesine rağmen, o sakındıran kimse onunla oturur, yer içer ve birlikte olurdu. Allah Teâlâ da böylece bunların kalplerini birbirine benzetti.” (Ebû Davut, Tirmizi, İbn Mâce)

 

Vesselam…

22 Temmuz 2020 Çarşamba / 01 Zilhicce 1441